Χαμόγελα το πλήθος ανεμίζει, φυλλάδια, θαυμασμό.
Ταξιδεύει.
Πολυεθνικό μεσημέρι ξεναγείται στα ερείπια.
Παραμονεύουν ίσκιοι τα περαιτέρω.
Χαρακτήρας θερινός
σημειώνω τ’ ανωτέρω και προχωρώ
στην αναστήλωση ερειπωμένου αισθήματος.
Συλλέγοντας κοχύλια η ψυχή μου βγαίνει στο σφυρί.
Η συγκίνηση βουίζει, μπορεί το πλήθος.
Ό,τι και να ’ναι καταπάνω μου έρχεται.