Ξυλάρμενες σιωπές
πλησιάζουμε
όπου να ’ναι θα βουίξει ο τόπος.
Η πολύπλαγκτος¹ ελπίς του Σοφοκλέους
αντέχει στο ίδιο βάθος με το χρόνο.
Είναι η σημαία μας.
Την ατενίζουμε στα διαστήματα υπό σκιάν.
Επειδή είμαστε άνθρωποι και τον Κρέοντα
τραγωδία κάνουμε μ’ άλλο όνομα.

1. Σοφοκλέους, Αντιγόνη, στίχος 615: «Η άστατη».