» Ποιήματα για τους

35.

AMADO MIO

Βγήκαν να χορέψουν σαν την Τζίλντα.1
Χιλιοπαιγμένες ιδέες συγκινούν σαν τα scratch στο βινίλιο.
Ταραγμένος πιέζω με το μολύβι το play.
Προσοχή, η τέχνη είναι αφύλακτη διάβαση.
Αρχίζουν οι λέξεις σαν τη Ρίτα να χορεύουν.
Amado mio,2 έρημος είμαι στην αγκαλιά σου σαν κι αυτές.
Amado mio, βγήκαν οι λέξεις σαν τη Χέιγουορθ
ή μήπως σαν τη Σαλώμη;

1. Φιλμ Gilda.
2. Τραγούδι «Amado mio» από το φιλμ Gilda.

Τα ένδοξα ζεύγη Rita Hayworth-Orson Welles και Errol Flynn-Nora Eddington. Ήταν σύντομος ο ωραίος βίος. Η Rita θα εκμυστηρευτεί κάποτε για τους άνδρες της ζωής της: «Το βράδυ ξάπλωναν με την Gilda και το πρωί ξυπνούσαν με τη Rita».
Τα ένδοξα ζεύγη Rita Hayworth-Orson Welles και Errol Flynn-Nora Eddington.
Ήταν σύντομος ο ωραίος βίος.
Η Rita θα εκμυστηρευτεί κάποτε για τους άνδρες της ζωής της:
«Το βράδυ ξάπλωναν με την Gilda και το πρωί ξυπνούσαν με τη Rita».

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Και το ποίημα πηγάζει από τούτο: πως ζούμε σ’ ένα τόπο
που δεν είναι δικός μας,και προπάντων, δεν είναι ο εαυτός μας
Wallace Stevens, Notes Toward a Supreme Fiction

 

Άγγιξε τα δυο χιλιάδες ποιήματα
και σχεδόν λέξη για τον Εμφύλιο, την εποχή της.

Οι εποχές μαζί μας αρχίζουν
κι αυτό δεν παραγράφεται.

Άνοιξη: αγωνία

        για

                το

         Καλοκαίρι: ελευθερία

                                    πριν

                                          το

                      Φθινόπωρο: ανατριχίλα.

                             Κιόλας χειμώνας: αιωνιότητα;

                                   Τι πτώση για μια λέξη.

Ανθοφορία, Γέννηση, Νεότητα, Γήρας.
Στημένο παιχνίδι η φύση
αλλά κι εμείς ορισμένοι
με γεγονότα ψυχικά. Ιδού οι συμπλοκές.

Έτσι το αίμα ποτέ ζητούμενο.
Είναι κι αυτό δεδομένο.
Τραγικά εγγράφεται.
Στην ύπαρξη.

Το motto του Wallace Stevens μετέφρασε ο Στάθης Καββαδάς,
Σημειώσεις για έναν Υπέρτατο Μύθο, Εστία, 1994.

26.

MARILYN

Ο αιθουσάρχης προτιμά το διάλειμμα καυτό.
Χρόνια πολλά στην οθόνη ενσαρκώνεις μύθους
μα τα φώτα ξανά απειλούν τη φράση
που στέκει λίγο πριν το τέλος:
«Κανείς δεν είναι τέλειος».1
Πρώτη σήμερα Ιουνίου2 κι ας διαφωνείς Μέριλιν
κι ας παροτρύνεις μύθους.
Ανάβουν τα φώτα κι οι θεατές συνωστίζονται.
Το έργο τελειώνει κάποτε κι αρχίζει ξανά η ζωή.

1.Τελευταία φράση στο φιλμ Μερικοί το προτιμούν καυτό.
2. Ημερομηνία γέννησης της Marilyn Monroe.

Η Marilyn Monroe και ο βραβευμένος με Pulitzer ποιητής Carl Sandburg. Photo: Len Steckler, Νέα Υόρκη, Δεκέμβριος 1961.Φαντάζομαι το διάλογό τους: Marilyn (σαν ηρωίδα στο The Great Gatsby): «A phrase began to beat in my ears with a sort of heady excitement: “There are only the pursued, the pursuing, the busy and the tired”». Carl (σαν άλλος Catcher in the rye): «Don’t ever tell anybody anything. If you do, you start missing everybody».
Η Marilyn Monroe και ο βραβευμένος με Pulitzer ποιητής Carl Sandburg.
Photo: Len Steckler, Νέα Υόρκη, Δεκέμβριος 1961.
Φαντάζομαι το διάλογό τους:
Marilyn (σαν ηρωίδα στο The Great Gatsby): «A phrase began to beat in my ears with a sort of heady excitement: “There are only the pursued, the pursuing, the busy and the tired”».
Carl (σαν άλλος Catcher in the rye): «Don’t ever tell anybody anything. If you do, you start missing everybody».

Η ΒΑΛΙΤΣΑ

Είναι εγωκεντρικό / ν’ αγαπάς, όχι τον κόσμο,
αλλά τα ινδάλματά σου αυτού του κόσμου;
Mark Doty, «Στον Καβάφη», Turtle, Swan

Emily ο ύπνος μοιάζει πια με θαύμα.
Είμαι, λέει, κάθε νύχτα στην Αλεξάνδρεια
ως γηγενής της Αιγύπτου1 και αφόρητα νέος
στις διαταγές του Καβάφη.
Είναι άρρωστος και τον ετοιμάζω για το νοσοκομείο.

«Αυτή τη βαλίτσα την αγοράσατε πριν τριάντα χρόνια
ένα βράδυ βιαστικά
για να πάτε στο Κάιρο για διασκέδαση».
Το λέω χωρίς νοσταλγική πρόθεση
πιο πολύ για να σπάσω τη σιωπή.
Λες και είναι η ατμόσφαιρα εύθραυστη υπόθεση.

«Τότε ήμουν υγιής, νέος και όχι άσχημος».2
Τα λόγια του θυμίζουν επική απαγγελία.
Κάθε βραδιά ο ίδιος απόκρυφος διάκοσμος.
Ένας ακραίος εφιάλτης.

«Κάλλιστα» μειδιά τέλος εκείνος και απέρχεται.
Ο τεχνουργός του λόγου βιώνει σαν αλήθεια μεστή τη φθορά
και συνιστά σοφές αποσκευές.

Βλέπεις Emily η ζωή μας απαιτεί πολλή φαντασία
και λιγότερες ενοχές.
Στο κάτω κάτω ένα ταξίδι είναι.

1. Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος μετά τη γνωριμία του με τον Κ.Π. Καβάφη στην Αθήνα το 1901 γράφει για τον ποιητή: «Βαθειά μελαχροινός ως γηγενής της Αιγύπτου…», Στασινοπούλου Μαρία, «Χρονολόγιο Κ.Π. Καβάφη», Διαβάζω, τεύχος 78, 5.10.83, σελ. 24.
2. Ο διάλογος βασίζεται στις αυτόγραφες σημειώσεις της Ρίκας Σεγκοπούλου, ό.π., σελ. 34.

Το motto του Mark Doty μετέφρασε ο Δημήτρης Παπανικολάου στο περιοδικό Ποίηση, τεύχος 24, Φθινόπωρο-Χειμώνας 2004.

38.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ

Συνοψίζοντας: η θάλασσα, οι σταγόνες που κοσμούν τη γύμνια
σαν φλας απαθανατίζουν την έκσταση.
Ήταν ελληνικό το καλοκαίρι μας. Βαθύρριζο.
Κι εμείς εκτεθειμένοι στη λάμψη του χρόνου:
«Τις οίδεν ει κάτωθεν ευαγή τάδε;».1
Σε πολύ ελεύθερη απόδοση:
«Θά ’ρθει ό,τι θά ’ρθει κι αν εγώ σιωπήσω».2

1. Σοφοκλέους, Αντιγόνη, στίχος 521: «Ποιος ξέρει αν έχουν αυτά πέραση εκεί κάτω», μετ. Ι.Ν. Γρυπάρης.
2. Σοφοκλέους, Οιδίπους Τύραννος, στίχος 341: «ήξει γαρ αυτά, καν εγώ σιγή στέγω», μετ. Ι.Ν.Γρυπάρης, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Ι.Δ.Κολλάρου & Σίας Α.Ε.

95.

Ξυλάρμενες σιωπές
πλησιάζουμε
όπου να ’ναι θα βουίξει ο τόπος.
Η πολύπλαγκτος1 ελπίς του Σοφοκλέους
αντέχει στο ίδιο βάθος με το χρόνο.
Είναι η σημαία μας.
Την ατενίζουμε στα διαστήματα υπό σκιάν.
Επειδή είμαστε άνθρωποι και τον Κρέοντα
τραγωδία κάνουμε μ’ άλλο όνομα.

1. Σοφοκλέους, Αντιγόνη, στίχος 615: «Η άστατη».