Ακούω θεοσκότεινα σκυλιά
και γόπες πετάω στη νύχτα.
«Σου πηγαίνουν τόσο τα ένστικτα
όσο γδύνεσαι τη μνήμη».
Μόνο αυτό συγκράτησα
κρυφή μας ένωση καμιά.
Πώς ένα θραύσμα με καίει
και θέλω στιγμές σαν άλλοτε
με γδαρμένα επιφωνήματα.
Αφόρητο να θυμάσαι.
Στα κενά βρίσκουν έδαφος οι μνήμες
και στήνουν πλούσια σκηνικά για πτωχές συνειδήσεις.