ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ I

Όσο περνά ο καιρός, διογκώνεται
ο ζωτικός χώρος της νοσταλγίας.
Ανίατος πάθησις, γνωματεύεις
−λες και γιατρεύονται οι αγωνίες−
ενώ μπορούσες στοργικά να πεις:
Απλώς το δέρμα αφήνεται
κουρασμένο και ανήμπορο
στα πιο μαλακά δάχτυλα του χρόνου.