Πρώτο Φως (Κέδρος, 2008)

Στη φωτογραφία, το τείχος στα υψώματα Abu Dis, Ιερουσαλήμ
Στη φωτογραφία, το τείχος στα υψώματα Abu Dis, Ιερουσαλήμ

Στο ποίημα «Όλα γνωστά» ο ποιητής, με το βλέμμα του δεκάχρονου παιδιού που ήταν την εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αντιστέκεται στον κρυμμένο χρόνο για να ξανακερδίσει την αθωότητα. Μήπως, άραγε, ελευθερία δεν είναι η άνοδος στο φως αλλά μια κάθοδος στο πιο κυτταρικό σκοτάδι;

Η ενότητα «Άκεα» συγκεντρώνει ποιήματα για τη μνήμη που ξέρει καλά το σώμα. Οι εραστές ριγούν για τα αινίγματα και με παυσίπονες υπερβολές ανοίγονται στην αγάπη που σκοτώνει λυρικά.

Στην ίδια ενότητα υπό τον τίτλο «Κι αίφνης Ηράκλειτε», ένας ποιητικός διάλογος με τους στοχασμούς του προσωκρατικού φιλοσόφου, μια δίψα αρχέγονη για τη σωτήρια πολυτέλεια τώρα να ζεις.

Στην τρίτη ενότητα «Πρώτο φως» μέσα στο άγρυπνο παιχνίδι πατέρα και παιδιού εισχωρούν η εξουσία, ο φόβος, η νοσταλγία, τα ζωτικά ψεύδη και η αποκάλυψη πως η ομορφιά είναι κεντρί για βίωμα. Γι’ αυτό θα ζούμε πληγωμένοι.

Η τελευταία ενότητα «Μουσική για την Emily» περιλαμβάνει ποιήματα για την πολύτροπη βία, αλλοτινή και σύγχρονη.

Κοινός άξονας της συλλογής Πρώτο φως είναι η μυστική ανθοφορία που διασπά σαν φαντασμαγορία τη φθορά.

Η συλλογή Πρώτο Φως επιλέχθηκε από τον Γιώργο Βέη στο Year Book 2008/2009 – Στιγμιότυπα Ελληνικού Πολιτισμού/ Greek Culture

Κριτικές

Η συλλογή Πρώτο Φως συναρπάζει με τον κυνισμό της, τον μειλίχιο καταγγελτικό της τόνο και την αποστασιοποιημένη -μα και κάποτε σκεπασμένη- ευαισθησία της, χαρακτηριστικά που όπως θέλω να πιστεύω προέρχονται από την διάθεση του ποιητή να απεικονίσει με αντικειμενική πιστότητα το χάος στην ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου (αλλά όχι μόνον αυτού) και να δημιουργήσει συναισθήματα. Κλείνοντας τη συλλογή του Άγη Μπράτσου ένας αέρας αισιοδοξίας πνέει πάνω από τις σελίδες.
Βασίλης Ζηλάκος, Ποιητικά κέλευθα, Οδός Πανός, τεύχος 144, Απρίλιος-Ιούνιος 2009

Πρόκειται για την έβδομη ποιητική συλλογή του Άγη Μπράτσου. Ο οργίλος λόγος, άμεσα συνυφασμένος με τα δρώμενα στην ευρύτερη πολιτική σκηνή, δεν θέλει να αποκρύψει την απώτερη ουμανιστική καταγωγή του. Γειωμένος σταθερά στην πολιτική κοινωνική πραγματικότητα, ζητεί βεβαίως να τη βελτιώσει.[…] Κοντολογίς, το επιλεγμένο ρήμα και τα παρεπόμενά του λειτουργούν αφαλκίδευτα.
Γιώργος Βέης, Η Αυγή, 11.10.2009

Η έβδομη ποιητική συλλογή του 46χρονου Άγη Μπράτσoυ υπόσχεται αισιοδοξία σε μια εποχή που όλα θέλουν, λες και από μαζοχισμό, να βυθίζονται στο σκοτάδι.
Βασίλης Καλαμαράς, Ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τεύχος 552, Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Ο νομικός Μπράτσος, στην έβδομη ποιητική συλλογή του αδιαμφισβήτητα θεωρείται από τις πιο μεστές φωνές των καιρών μας.
http://vakxikon.blogspot.gr, 10.03.2009

Ποίηση που δεν προέκυψε έτσι εύκολα. Παιδεμένη από διαβάσματα και διαβάσματα, ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται.
Κώστας Καναβούρης, Ποιητική κινητικότητα, Διαβάζω, τεύχος 494, Μάρτιος 2009