Από την τηλεοπτική εκπομπή Στην υγειά μας, 12.4.2011

• 

Είναι εξαιρετικά δύσκολο για μένα να διαχωρίσω την ιδιωτική πλευρά της Ζωζώς από τη δημόσια εικόνα της. Αυτό δεν οφείλεται σε δική μου αδυναμία. Απλούστατα, τέτοια διάκριση δεν υφίσταται. Κι εδώ, νομίζω, βρίσκεται το μυστικό που εξηγεί την ιδιαίτερη θέση την οποία  κατέχει η Ζωζώ στην επιθεώρηση και στο χώρο του θεάματος γενικότερα. Ενώ ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδί-θαύμα, και όπως όλοι γνωρίζουμε τα παιδιά –θαύματα δεν έχουν την ανάλογη εξέλιξη, κατάφερε να μετεξελιχθεί και να γίνει η χαρισματική πρωταγωνίστρια και η πρώτη Ελληνίδα  show woman επειδή αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην τέχνη της. Μοναδική της αγωνία ήταν και είναι όχι μόνο η κατάκτηση κάθε φορά των εκφραστικών της μέσων, αλλά και η συνεχής τελειοποίησή  τους.

Αν παρατηρήσει κανείς τη Ζωζώ στην καθημερινότητά της, θα διαπιστώσει ότι βιώνει την κάθε μέρα σαν να έχει τζενεράλε.  Υποβάλλει δηλαδή  τον εαυτό της σε μια αξιοθαύμαστη αυτοπειθαρχία, προκειμένου ανά πάσα στιγμή να είναι σε θέση ν’ ανταποκριθεί στις σκηνικές απαιτήσεις.

Δύο ανεξίτηλες μνήμες μου από την εποχή που την παρακολουθούσα μέσα από τις κουίντες. Πρώτα  θα αναφέρω  την ευλάβεια με την οποία  η Ζωζώ ακούει τους συντελεστές της παράστασης, είτε πρόκειται για τον σκηνοθέτη είτε για τον χορογράφο ή τον συνθέτη, σαν να είναι μαθήτρια της Δραματικής Σχολής – άλλωστε αυτή η μαθητεία είναι το γνώρισμα κάθε γνήσιου καλλιτέχνη. Αλλά το πλέον εντυπωσιακό είναι πως η Ζωζώ είτε εμφανίζεται στο κατάμεστο Ηρώδειο είτε τραγουδάει για μια παρέα δίνει και στις δυο περιπτώσεις τον καλύτερο εαυτό της.

Πιστεύω πως αυτό συμβαίνει επειδή, όταν ανεβαίνει στη σκηνή, μεταμορφώνεται. Θα έλεγα πως χάρη σε μια έμφυτη σοφία γνώριζε ανέκαθεν και ένιωθε το ειδικό βάρος του στίχου που της έγραψε πριν από λίγα χρόνια ο Σταμάτης Κραουνάκης: «Τόσα χιλιόμετρα λαμέ και δε σε νίκησα καημέ» και με την τέχνη της αγωνίζεται  να επουλώσει αυτό τον καημό.

Κλείνω με μια χαρακτηριστική εικόνα. Της τηλεφωνώ πριν από λίγες μέρες στο κινητό.  Ήταν στην Κινέτα και καθάριζε το σπίτι. Της λέω: «Μα τι κάνεις, απόψε  έχεις παράσταση». Και μου απαντά: «Τώρα μαζεύω τις πευκοβελόνες  και το βράδυ θα πάω στο Αγγέλων Βήμα να κάνω τη σταρ».

Αυτή είναι η Ζωζώ.

Άγης Μπράτσος

Ο ποιητής Άγης Μπράτσος είναι ανιψιός της Ζωζώς Σαπουντζάκη

Διαβάστε ακόμα:

• Η κυρία Ζωζώ Σαπουντζάκη, του Θανάση Θ. Νιάρχου
• Ζωζώ Σαπουντζάκη, η αεικίνητη κι αειθαλής «θεά της νύχτας», του Κωνσταντίνου Β. Μπούρα

• 

• 

•