Άραγε συμβολίζει το άγνωστο;
Μα καθετί άγνωστο είναι.

Μήπως το μυστήριο;
Μην το λες, αρκετό στο μυαλό κρύβουμε.

Τότε την περιπέτεια.
Εξυπνάδες, για λίγη ασφάλεια τα παίζουμε όλα για όλα.

Μα δεν μπορεί, κάτι υπαινίσσεται η θάλασσα
ούτε στιγμή δεν είναι αδιάφορη. Το βλέπεις.
Τίποτα δε βλέπω μα σε νιώθω
όταν καλπάζουν οι σκέψεις μεσοπέλαγα.
Δεν πά’ να τις λες κύματα ή όπως αλλιώς θες.

Κοίτα να δεις, μόλις ταυτιστήκαμε
κι ας είναι για σένα τα κύματα σκέψεις θεόρατες
ενώ για μένα μια χτυπητή αναδίπλωση.
Άλλη μια δοκιμασία στον κόσμο.
Μια γλώσσα κοινής αποδοχής δε σημαίνει ταύτιση.
Ακόμη κι αν το κύμα παραμένει σκέτο κύμα,
εύκολα βουλιάζουμε.

Σε τι θολά νερά, φίλε, ταξιδεύουν οι λέξεις.
Γι’ αυτό τα κάνουμε θάλασσα.