Ταξιδεμένες
σκέψεις, αισθήσεις να ’χεις
κι ας μένεις εδώ.

⚜

Ταξιδεύουμε
για να φανταζόμαστε
κι όχι να δούμε.

⚜

Βουβός ουρανός.
Κι η ψυχή εδώ στη γη
ζει για μια φωνή.

⚜

Σε θέλω τώρα.
Κι αυτό το τώρα είναι
όλος ο χρόνος.

⚜

Βρόμικες λέξεις
στολίζουν το πάθος μας.
Και λάμπεις σώμα.

⚜

Συχνά μάς αρκεί
η αληθοφάνεια.
Ή θα έπρεπε.

⚜

Η ευτυχία
σε μια φράση κλείνεται:
«Δε βρίσκω λόγια».

⚜

Επιθυμία.
Φυσική προέκταση
του αφύσικου.

⚜

Σαν φύλλο τρέμω
στη χροιά της φωνής σου.
Τζάμπα μ’ αγγίζεις.

⚜

Διάπυρος φαλλός.
Τι προσπαθεί να φτάσει
ανορθωμένος ;

⚜

Άχαρη ύβρις
ν’ αναζητούμε διαρκώς
τις συγκινήσεις.

⚜

Φαίνεσαι γυμνός
με τόσο συναίσθημα
ενδεδυμένος.

⚜

Εύπιστο σώμα
ανασαίνεις και θνήσκεις
με λόγια, λόγια.

⚜

Σκοτώνω μύγες
όχι τζιτζίκια φίλε.
Είμαι δίκαιος;

⚜

Πρέπει να τρέφεις
την ελευθερία σου
σαν να ’χει σώμα.

⚜

Μην τρέμεις τα τανκς
μα τους οδοστρωτήρες
που θέλουν να θες.

⚜

Χαζό μυρμήγκι.
Και του χρόνου τζιτζίκια
θα τραγουδάνε.

⚜

Τι να υπάρχει
πέρα απ’ τον ουρανό;
Ρωτάς για να ζεις.

⚜

Μη λες όνειρα
όσα θέλεις να ζήσεις
πάση θυσία.

⚜

Ηβική χώρα.
Γη της Επαγγελίας
για πιστούς και μη.

⚜

Στο πέρασμά τους
άφησαν σκόνη, μύγες.
Μα τι άνθρωποι!

⚜

Στο πέρασμά τους
σκόρπισαν αίμα, θρήνους.
Άνθρωποι, σου λένε.

⚜

«Δεν έχω χρόνο».
Η χειρότερη βρισιά
που ’χω ακούσει.

⚜

Θάλασσα, ήλιος.
Μυστικές πνοές σαν φιλιά.
Δυνατότητες.

⚜

Βουνό ή νησί;
Κατεξοχήν δίλημμα
η απόλαυση.

⚜

Με την ποίηση
ανατρέπεις αισθήσεις
για παντοτινά.

⚜

Για τους ποιητές
σκότος, φως ίσον ρυθμός.
Ουδέν προφανές.

⚜

Κάθε τοπίο
χωρίς συντροφιά, γυμνό
ανερμήνευτο.

⚜

Γελούν τα παιδιά.
Κι ο κόσμος απότομα
σαν αναγκαίος.

⚜

Η εμβάθυνση
διαχέει τις εικόνες
κρούει τους ήχους.

⚜

Για τον ποιητή
η έμπνευση σημαίνει
ενδοσκόπηση.

⚜

Με την ποίηση
διαστέλλεις τα όρια
του ασύλληπτου.

⚜

Αυτό που θέλεις
το θες πιο πολύ εάν
ανερμήνευτο.

⚜

Καμιά ποίηση
εάν το συναίσθημα
ακατέργαστο.

⚜

Τι βάρος κι αυτό.
Εξηγήσεις ζητάμε
παντού, πάντοτε.

⚜

Με την ποίηση
κανένα πια νόημα
δεν είν’ αρκετό.

⚜

Όλα τ’ αγαπάς
προκειμένου ν’ αγαπάς
τον εαυτό σου.

⚜

Με την ποίηση
το πραγματικό ποτέ
ως έχει, ποτέ.

⚜

Ας ερχότανε
του γέλιου σου η άλως
κανένας άλλος.