ΕΡΑΣΤΕΣ, XII

Με ανάσες λιώνεις μουσική, γιγαντώνεις τα χείλη.
Στα σεντόνια η άχνα μιας τύχης.
Πίσω από τη σάρκα μας ψυχές αντιστέκονται.
Άκου, άγρια τους μυς μην παίζεις.
Οι σπασμοί δε γυαλίζουν παραισθήσεις.