της Φαίδρας ΖΑΜΠΑΘΑ – ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ
Ριζοσπάστης, Πέμπτη 18 Απρίλη 2002

Ο Άγης Μπράτσος πρωτοεμφανίστηκε στην ποίηση το 1995 με τη συλλογή «PRIMA VISTA». Ακολούθησε η «ΖΩΗΡΗ ΘΕΑ» (1998). Ερωτικός με λυρικούς στίχους στη συλλογή του «Σαν μουσική» τραγουδάει την αγάπη και τον έρωτα, μέσα από μια ποιητική «μουσική». Αφαιρετικός, χτίζει τη ραχοκοκαλιά της ποίησής του με λόγο σφιχτό, δίνοντας έμφαση στο συναίσθημα και στις διεργασίες της ψυχικής του δόνησης.
«Περιεργάζονται με δέος επιθυμίες. / Ενδέχεται να εκραγούν ανά πάσα στιγμή».
Βαθιά ανθρώπινος, αληθινός, στέρεος διεισδύει στα μυστικά της ζωής, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τις εναλλαγές και τις αντιφάσεις.
«Αφόρητο να θυμάσαι. / Στα κενά βρίσκουν έδαφος οι μνήμες / και στήνουν πλούσια σκηνικά για πτωχές συνειδήσεις» (Εκδόσεις «Κέδρος»).