Στο χάος της μνήμης αθώα καλοκαίρια
όταν στο φράχτη ανεβασμένοι απογεύματα
μαντεύαμε ήχους οχημάτων.
Γιωταχί θα ’ναι ή φορτηγά;
Απλά ερωτήματα, σίγουρη ζωή, δυσκίνητος χρόνος.
Δεν ξέραμε τότε προορισμούς.
Γνωρίζοντας σταδιακά παράφορες λεπτομέρειες
βάρυνε η έξαψη του παιχνιδιού, αγριεμένες οι ώρες.
Έκτοτε, κι η νύχτα βιαστική.