40.

Σαν το χειμώνα που ζωγράφιζες παιδί.
Δεν είναι συνέχεια των προηγούμενων.
Με έκανες παρανάλωμα, δεν είναι ζωή αυτή.
Οι παρούσες σκέψεις μανιασμένες; Μην το λες.
Ξέρεις πώς είναι όταν παρασύρεσαι
ανάσκελα στο νερό.
Αυτό είναι όλο.
Και τώρα που βγήκαν στη στεριά οι σκέψεις
πασχίζουν να τυλιχτούν με λόγια.

  • Από την ποιητική συλλογή