Το σεληνόφως υπαγορεύει στίχους.
Μεγεθύνει το σώμα απευθύνοντάς το στ΄ άστρα
που θαυμάζεις κάτι τέτοιες βραδιές.
Μετρημένες αλήθεια, ωστόσο αθάνατες
όπως εκ των υστέρων λέμε
εστιάζονται σ’ εκείνο το σημείο του κορμιού
που εξηγεί ακλόνητα την τρέλα μας.
Τι μέθη κι αυτή χαώδης πριν βγάλει ο ήλιος κακέκτυπα.
Είναι που το σεληνόφως υπαγορεύει στίχους;
Η κατακραυγή του ήλιου;
Χωρίς να ξέρω σ’ αγαπώ.