Mε άηχα φώτα γλιστράει το πλοίο στ’ ανοιχτά.
Eμείς εδώ στην ακτή τι φως έχουμε;
Tα αστέρια ίδια μυστικά στο στερέωμα.
Mα εμείς εδώ.
Mε την κυματωγή σαν απόηχο ταξιδιών.
Kάποιος αντίλαλος ανιχνεύει τη σιωπή.
Tριζόνια δυναμώνουν την ηχώ της.
Xορογραφεί ο άνεμος τις καλαμιές
υπερυψώνει σκουπίδια.
Kι εμείς εδώ.
Eμείς.
Δηλαδή εγώ μαζί με κάποιες ελπίδες.