Και το ποίημα πηγάζει από τούτο: πως ζούμε σ’ ένα τόπο
που δεν είναι δικός μας,και προπάντων, δεν είναι ο εαυτός μας
Wallace Stevens, Notes Toward a Supreme Fiction

 

Άγγιξε τα δυο χιλιάδες ποιήματα
και σχεδόν λέξη για τον Εμφύλιο, την εποχή της.

Οι εποχές μαζί μας αρχίζουν
κι αυτό δεν παραγράφεται.

Άνοιξη: αγωνία

        για

                το

         Καλοκαίρι: ελευθερία

                                    πριν

                                          το

                      Φθινόπωρο: ανατριχίλα.

                             Κιόλας χειμώνας: αιωνιότητα;

                                   Τι πτώση για μια λέξη.

Ανθοφορία, Γέννηση, Νεότητα, Γήρας.
Στημένο παιχνίδι η φύση
αλλά κι εμείς ορισμένοι
με γεγονότα ψυχικά. Ιδού οι συμπλοκές.

Έτσι το αίμα ποτέ ζητούμενο.
Είναι κι αυτό δεδομένο.
Τραγικά εγγράφεται.
Στην ύπαρξη.

Το motto του Wallace Stevens μετέφρασε ο Στάθης Καββαδάς,
Σημειώσεις για έναν Υπέρτατο Μύθο, Εστία, 1994.